Acımız Kaldı Usulca

Her akşam ki dinginlik vardı yüzünde,
Her akşam ki karanlık gece..

Yalın sözler ve içi sitem dolu yarınlar.
Neler getiriyor farkındayız, sarılıyoruz usulca..

Ah, dünya demek ve bir içim rüzgara uzanmak.
Bakışlarını dikip gökyüzüne de,
"Bak dünya ne kadar büyükmüş.."
Diyebilmek..

Budur belki bizi insan eyleyen, amansız zaman önünde.
Budur belki, insanlığımızı hissettiren..

Bir avuç çimene serilip,
Yavan bir bakışla gökyüzünü seyretmek.
Lodos, yüzünü yalarken, öylece titremek,
ama rahatça, ama usulca, korkmadan..

Ne diyorduk?
Sevdaları düşünmek gibi,
içli içli çekinip "Oh" diyebilmek.

Amma ve lakin geçmişten bugüne,
Acımız kaldı..
Bizi adam eden, bizi çocuk eyleyen..